Midlife crisis του Κωνσταντίνου Καβάφη, έλληνα ποιητή της κρίσης
Το γήρασμα του σώματος και της μορφής μου
θέλει χειρουργικό μαχαίρι
γιατί αλλιώς που να μου κάτσουνε τα twinks.
Δεν έχω όμως τα λεφτά για πλαστικό
ούτε δεκάρα τσακιστή για ψυχολόγο.
Τι να σου κάνει και η ποίηση,
όταν τα ποιητοπεριοδικά τίποτα δεν πληρώνουν
και μάλιστα πολλοί εκδοτικοί ζητούν λεφτά,
από 300 ως και 4 χιλιάρικα για το βιβλίο.
Κατάντησε να πρέπει να εκδίδεσαι
για να μπορέσεις να εκδοθείς.
Θέλει χειρουργικό μαχαίρι—
ή έστω έναν ψυχολόγο,
θα γράψω κάνα ποιματάκι μπας και ξεχαστώ.
ΣΤΜ: αυτή την εβδομάδα φαντάστηκα έναν ηλικιωμένο & ξεπεταγμένο & twink loving καβάφη να ζει στην ελλάδα του τώρα, φτωχό & απηυδισμένο με όλα & εντελώς επηρεασμένο από την εποχή.
……………………………………………
Melancholy of Jason Kleander, poet in Kommagini, A.D. 595
The ageing of my body and my shape
is a wound from a merciless knife.
I’m not resigned to it at all.
I turn to you, Art of Poetry,
because you know a thing or two about drugs:
attempt to numb the pain, in Imagination and Language.
It is wound from a merciless knife.
Bring your medicine, Art of Poetry—
they numb the wound at least for a little while.
―Edmund Keeley and Philip Sherrard and Sam Albatros
……………………………………………
Μελαγχολία του Ιάσονος Κλεάνδρου· ποιητού εν Kομμαγηνή· 595 μ.X.
Το γήρασμα του σώματος και της μορφής μου
είναι πληγή από φρικτό μαχαίρι.
Δεν έχω εγκαρτέρησι καμιά.
Εις σε προστρέχω Τέχνη της Ποιήσεως,
που κάπως ξέρεις από φάρμακα·
νάρκης του άλγους δοκιμές, εν Φαντασία και Λόγω.
Είναι πληγή από φρικτό μαχαίρι.—
Τα φάρμακά σου φέρε Τέχνη της Ποιήσεως,
που κάμνουνε —για λίγο— να μη νοιώθεται η πληγή.