Ακούστε το ποίημα:

 

Στη Νότια Φάρμα

Κάποιος κάπου ταξιδεύει με μανία να σε βρει,
Η ταχύτητά του ιλιγγιώδης, ταξιδεύει μέρα νύχτα,
Περνάει χιονοθύελλες και καύσωνες, περάσματα στενά, διασχίζει χείμαρρους.
Όμως θα ξέρει πού θα είσαι,
Θα καταλάβει ποιος θα είσαι,
Θα σου δώσει ό,τι κράτησε για σένα;

Τίποτα δεν φυτρώνει εδώ σχεδόν,
Κι όμως οι αποθήκες ξεχειλίζουνε αλεύρι,
Σακιά αλεύρι στοιβαγμένα μέχρι πάνω.
Ρυάκια με γλυκύτητα κυλάνε, ψαράκια παχουλά˙
Σκοτεινιάζουνε πουλιά τον ουρανό. Άραγε φτάνει,
Ότι το πιάτο με το γάλα είναι έξω από βραδύς,
Πως τον σκεφτόμαστε κάποιες φορές,
Κάποιες φορές και πάντα, με συναισθήματα ανάμεικτα;

―Τζον Άσμπερι

 

……………………………………………

 

At North Farm

Somewhere someone is traveling furiously toward you,
At incredible speed, traveling day and night,
Through blizzards and desert heat, across torrents, through narrow passes.
But will he know where to find you,
Recognize you when he sees you,
Give you the thing he has for you?

Hardly anything grows here,
Yet the granaries are bursting with meal,
The sacks of meal piled to the rafters.
The streams run with sweetness, fattening fish;
Birds darken the sky. Is it enough
That the dish of milk is set out at night,
That we think of him sometimes,
Sometimes and always, with mixed feelings?

―John Ashbery