Michael

Επισκέπτεστε την πόλη μας, ή μένετε εδώ;

Το φως με γλύφει παντού και με φτύνει.

Μπορείτε να είστε περισσότερο συγκεκριμένοι;

Περικοπές σε ηλιοβασίλεμα εκτός από αυτούς που τις αξίζουν περισσότερο

Και κατά τη διάρκεια της διαμονής σας, πού στεγαστήκατε;

Είσοδοι σπιτιών. Φαστφουντάδικα. Φουτόν σε σπίτι αρπακτικών χεριών. Ιγκλού (αόρατο).

Ποιος παράγοντας επηρέασε περισσότερο τις επιλογές σας ως προς αυτό το ζήτημα;

Πόσο τρομάζω τους πελάτες.

Είναι αυτός ο μόνος προορισμός του ταξιδιού σας;

Όλος ο ουρανός μες στο κεφάλι μου. Μπορώ και επιπλέω εκεί για μέρες.

Για πόσες διανυκτερεύσεις βρίσκεστε εδώ;

Είναι αδύνατο να αυτοκτονήσεις κρατώντας την ανάσα σου.

Τι σας βοήθησε να μη χαθείτε στην πόλη;

Έξι μικρά σακουλάκια από κέτσαπ.

Παρακαλούμε απαντήστε σοβαρά: τι σας βοήθησε;

Στο γυαλί ενός παλιού τηλεφωνικού θαλάμου, ένας άτλας με νησιά από κόλλα και γράσο.

Ποιες τοπικές ατραξιόν σας άρεσαν περισσότερο;

Τα μάτια που μεγαλώνουν σε συστάδες στα δέντρα κι ανοίγουνε σταδιακά, και σε κοιτούν.

Το συνολικό κόστος του ταξιδιού σας;

Ναι.

Τι θα λέγατε σε όσους σκοπεύουν να επισκεφτούν την πόλη μας;

Η θάλασσα συνέχεια απολογείται. Μιλά στον ύπνο της.

 

―Τζον ΜακΚάλα

μετάφραση: Sam Albatros

Σ.Τ.Μ.:

1 στους 4 άστεγους νεαρής ηλικίας στην αγγλία είναι lgbt άτομα. μιλάμε για πολλά lgbt πλάσματα. μιλάμε για παιδιά που εκδιώχθηκαν από το σπίτι λόγω της σεξουαλικότητάς τους ή αναγκάστηκαν να φύγουν έχοντας κακοποιηθεί επανειλημμένα. στη νέα υόρκη διαβάζω ότι το 50% άστεγων νεαρών lgbt κοριτσιών έφυγαν από το σπίτι γιατί οι γονείς τους τις βίαζαν για τις κάνουν straight (corrective rape). όλα αυτά σε χώρες που θεωρούνται περισσότερο προοδευτικές από άλλες. δε θέλω να φανταστώ καν το ποσοστό στην ελλάδα και μάλλον ούτε μπορώ και να το μάθω καθώς δε νομίζω ότι υπάρχουν αντίστοιχα δεδομένα. ο John McCullough μένει στο Brighton, μια πόλη-παραθαλάσσιο θέρετρο που φιλοξενεί τα μεγαλύτερα ποσοστά τουριστών στην αγγλία, καθώς και τα μεγαλύτερα ποσοστά αστέγων στους δρόμους της. με όλα αυτά υπόψη, έγραψε το παρακάτω ποίημα-υποθετική συνομιλία μεταξύ κάποιου που συλλέγει δεδομένα για τον τουρισμό στην πόλη κι ενός άστεγου lgbt νέου με το όνομα Michael. καθώς τελειώνω τη μετάφραση του ποιήματος κλείνω ασυναίσθητα τα μάτια και σκέφτομαι ποιος είναι ο Michael και πώς διαφέρει από εμάς. σκέφτομαι όλες εκείνες τις φορές που δεν είπα στους γονείς μου για τη σεξουαλικότητά μου γιατί φοβόμουν τις συνέπειες, γιατί φοβόμουν τα χειρότερα ότι π.χ. μπορεί να με διώξουν από το σπίτι. και σκέφτομαι πως οι δικοί μου φόβοι είναι η πραγματικότητα του Michael.

 

……………………………………………

 

Michael

Are you visiting this city, or do you live here?

The light licks me over, spits me out.

Can you be more specific?

Severe cuts to sunsets except for those who most deserve them.

And during your stay, what types of accommodation have you used?

Doorways, Burger King. Futon in the house of grabby hands. Igloo (invisible).

What factor has most affected your choices in this regard?

How much I’m scaring the customers.

Is this the only destination on your tip?

All the sky in my head. I can float through for days.

How many nights will you spend here?

It’s impossible to kill yourself by holding your breath.

What help have you used to navigate the city?

Six little packets of tomato ketchup.

Please be serious: what help?

On the glass of the old phone box, an atlas with islands of poster glue and grease.

Which of the local attractions have you liked the most?

The eyes growing in clusters on trees that open gradually, and hold a gaze

Total cost for your trip?

Yes.

What would you say to other potential visitors?

The sea is always sorry. It is talking in its sleep.

 

―John McCullough

 

*

 

Λάμπα Λάβας

Kάθε μέρα ξεγλιστράς και
χαράζεσαι ανεξίτηλα όλο και πιο πολύ. Βγαίνω απ’ το σπίτι
μα ξεχνώ
να διασχίσω τον δρόμο.
Κοιτάζοντας το κράσπεδο, καταβροχθίζω μια δεκαετία.

Ανοίγω την πορτούλα του ενυδρείου και εμφανίζομαι
στο υπνοδωμάτιό σου όπου κάτι μουρμουρίζεις
(δεν σταματάς ποτέ σου να μιλάς,
παρότι έχεις σταματήσει).
Καπνός και λάτεξ, πόπερς διαπεραστικά σαν κάλτσες βρώμικες.
Mε κούρεψε τόσο απαίσια το ψαλίδι σου
ώστε θα χρειαστεί να τα ξυρίσω και να μοιάσω με εσένα –
Γυαλιστερό Κεφάλι.
Ένα μουγγρί φορά το πρόσωπό σου,
κάνει μια τούμπα ανάποδη
και επιστρέφει για να με συναντήσει στο γυαλί.

Τριγυρίζω τις δεξαμενές μέχρι να βρω
τα νάιντις,
ώρες που κατεβαίνουνε με βράγχια.
Τα αποτελέσματα των εξετάσεών σου: μαστουρωμένο βλέμμα κυπρίνου.
Η λίστα με τους διάσημους που γλωσσοφίλησες:
φανταχτερές ρίγες ψαριού tetra neon. Τζίμι Σόμερβιλ,
Κένι Έβερετ, Φρέντι…

Εκσφενδονίζονται οι λέξεις. Συμβαίνει σε πολλούς
σκίνχεντς.
Μετράμε τα χαπάκια ένα προς ένα.
Όμως δεν ξέρω τι να κάνω
με εσένα ανάμεσα στα βολβοειδή λεπτά.
Ανοίγω τη λάμπα λάβας δίπλα από το παράθυρό σου
και σε παρατηρώ να κατεβάζεις ένα ποτήρι με νερό.
Ώρα να πάω σπίτι.

Το ενυδρείο, πόσο ωραίο, κλείνει.
Αναχωρώ, κολλάω στο κράσπεδο απέναντι.
Ο ουρανός στάζει αστέρια
και το φεγγάρι πέφτει
αρχίζοντας την καταβύθισή του ανάμεσα στις ώρες.

―Τζον ΜακΚάλα

 

……………………………………………

 

Lava Lamp

Each day you grow more slippery
and indelible. I leave the house
but forget
to cross the road.
Fixed at the kerb, I suck on a decade.

I open the aquarium door and turn up
in your bedroom where you’re chattering
(you never stop talking,
although you have).
Smoke and latex, poppers sharp as old socks.
Your scissors have cut my hair so badly
I’ll have to shave it off and look like you –
Shiny Top.
A conger wears your face,
towers into a smooth backflip
and returns to meet me at the glass.

I walk round and round the tanks until I find
the nineties,
hours descending with gills.
Your test results: the stoned gaze of a carp.
The list of stars you’ve tongued:
neon tetra flaunting stripes. Jimmy Somerville,
Kenny Everett, Freddie…

The words dart away. This happens to lots
of skinheads.
We count out waxy pills.
But I don’t know what to do
with you between the bulbous minutes.
I switch on the lava lamp beside your window
and watch you drain a glass of water.
Time to go home.

The beautiful aquarium is closing.
I set off, get stuck at the opposite kerb.
The sky leaks stars
and the moon falls up
to begin its slow plunge through the hours.

―John McCullough