Reginald Dwayne Betts – Queer poets in greek

Ο Πειρασμός Του Σχοινιού

Αυτό που μας συνδέει όλους είναι
η τραγωδία, & όλα αυτά τα χρόνια
αργότερα, ακόμα σκέφτομαι εκείνον,

στα είκοσι του, γκέι & πόσο πιο ελεύθερος
από ότι ο καθένας από μας θα ‘ναι ποτέ,
& αυτός είναι ένας τρόπος να πω την ιστορία,

ο άλλος είναι με επανάληψη ή απειλές:
αίμα στο μαχαίρι μου ή αίμα στην ψωλή μου,
πως δηλαδή επιβιώνοντας τόσο νέος &

όμορφος και πρόθυμος να περπατήσει κάθε μέρα
σα να φοράει παγιέτες σήμαινε πίστη
στο ότι υπάρχει πάντα κάτι που αξίζει να ρισκάρεις τον όλεθρο.

Και δεν υπάρχει λόγος να τον σκέφτομαι
τώρα, τώρα καθώς κρέμεται το σώμα ποδοσφαιριστή
φέρνοντας σε έκλειψη ένα κελί φυλακής

δίπλα μου, εκτός από το ότι, ίσως εκείνο το παιδί που τ’ όνομά του
δε θυμάμαι αλλά θυμάμαι το περπάτημά του, κατάφερε
κάτι που δεν μπορέσανε τα πόδια του νεκρού

ποτέ, να μην εγκαταλείψουν το βάρος
του σώματος, να κάνουν το σώμα να διογκωθεί,
σα μπαλόνι, να συνεχίσει να γίνεται, ώσπου ακόμα

και ο κίνδυνος να μην μπορεί να σε καταβροχθίσει.
Μια μέρα τον κοιτούσα, γεμάτος φόβο για τη
δική μου ευθραυστότητα & αναρωτήθηκα πώς τολμούσε

να είναι τόσο ο εαυτός του, έτσι ανοιχτά. Γιατί
κάθε λεπτό που ήμουν στο κελί ήξερα ότι αυτό το μέρος
είναι ασφαλές για το παιδί που τ’ όνομά του

δε θυμάμαι. Κι όμως πώς γίνεται ποτέ
να είσαι έτσι ασφαλής ως άντρας, όντας τόσο
όμορφος που οι straight το πιστεύουν &

θέλουν να σου μιλούν σα να σε αγαπούν
και θέλουν να σε κάνουν να τολμήσεις να πιστέψεις
πως μερικά πράγματα σε αυτόν τον κόσμο

παραείναι ωραία για να καταστραφούν.

―Reginald Dwayne Betts

μετάφραση: Sam Albatros

……………………………………………

Temptation of the Rope

The link between us all

is tragedy, & these so many years

later, I am thinking about him,

all of twenty & gay & more free

than any of us might ever be,

& this is one way of telling the story,

another one is aphorism or threat:

blood on my knife or blood on my dick,

which is to say that surviving that young &

beautiful and willing to walk every day

as if wearing sequins meant believing

that there is always something worth risking doom.

There is no reason for me to think of him

now, especially with the football player’s

hanging body eclipsing another prison

cell, except, maybe the kid whose name

I can’t remember but walk I can, had mastered

something the dead man’s singing legs could

never, how not to abandon the body’s

weight, & how to make the body expand,

to balloon, to keep becoming, until even

the danger could not swallow you.

One day I watched him, full of fear for

my own fragility & wondered how he dared

own so much of himself, openly. For all

I know every minute in those cells

was safe for the kid whose name

I cannot recall. But how can a man ever

be safe like that, when you are so

beautiful the straight ones believe it &

want to talk to you as if they love you

and want you to dare them to believe

some things in this world must be

far too lovely to ever be broken.

―Reginald Dwayne Betts