έπειτα
πάνω στα σεντόνια

έπειτα                  εντοπίζω που αρχίζεις
λέξεις μαζεύονται σα χάντρες                  δίχως υπομονή
λάμπουνε πάνω στη χλωμή σελίδα του δέρματός σου
λέξεις                  σε απουσία χρονικότητας
βρίσκονται μες στην αγκαλιά μου  φουντώνοντας σαν τρίχες
λέξεις                  κυοφορώντας μια στιγμή

σε κάθε τέτοια μας συνάντηση
πιέζω μια ουλή που δε γνωρίζω
το αλμυρό χνώτο αγάπης που ξοδεύτηκε
βαθαίνοντας μία πληγή ήδη βαθιά

και η στιγμή μεταμορφώνεται
ένα τσαλακωμένο σεντόνι     γίνεται ομίχλη
η απαλή υπόκρουση από τους χτύπους της καρδιάς μας
ενορχηστρώνει    μια νεκρική ακολουθία ανδρών που δε γνωρίσαμε
οι αναστεναγμοί         ο θρήνος μας         ουρλιάζοντας

ήμασταν, όπως οι συναντήσεις μας, δίχως καμιά προφύλαξη;

―RJ Arkhipov

μετάφραση: Sam Albatros

photo credit: Maud Maillard

 

……………………………………………

……………………………………………

 

afterwards
atop the bedsheets

afterwards  i trace the edge of you
words bead                             impatient
glistering upon the pale page          of your skin
words                            absent of tense
find themselves in my caress          bristling
words                pregnant of a moment

with each of these encounters
i press a scar i have not known
the brine musk of spent love
salting a wound that runs deep

and the moment is transformed
a tousled bed sheet       becomes a shroud
the gentle percussion of our heartbeats
scoring                a funeral march for men we did not know
our guttural sighs         sorrowful wails   howling

were we, like our encounters, unprotected?

―RJ Arkhipov