RJ Arkhipov

έπειτα
πάνω στα σεντόνια

έπειτα                  εντοπίζω που αρχίζεις
λέξεις μαζεύονται σα χάντρες                  δίχως υπομονή
λάμπουνε πάνω στη χλωμή σελίδα του δέρματός σου
λέξεις                  σε απουσία χρονικότητας
βρίσκονται μες στην αγκαλιά μου  φουντώνοντας σαν τρίχες
λέξεις                  κυοφορώντας μια στιγμή

σε κάθε τέτοια μας συνάντηση
πιέζω μια ουλή που δε γνωρίζω
το αλμυρό χνώτο αγάπης που ξοδεύτηκε
βαθαίνοντας μία πληγή ήδη βαθιά

και η στιγμή μεταμορφώνεται
ένα τσαλακωμένο σεντόνι     γίνεται ομίχλη
η απαλή υπόκρουση από τους χτύπους της καρδιάς μας
ενορχηστρώνει    μια νεκρική ακολουθία ανδρών που δε γνωρίσαμε
οι αναστεναγμοί         ο θρήνος μας         ουρλιάζοντας

ήμασταν, όπως οι συναντήσεις μας, δίχως καμιά προφύλαξη;

―RJ Arkhipov

μετάφραση: Sam Albatros

photo credit: Maud Maillard

 

……………………………………………

……………………………………………

 

afterwards
atop the bedsheets

afterwards  i trace the edge of you
words bead                             impatient
glistering upon the pale page          of your skin
words                            absent of tense
find themselves in my caress          bristling
words                pregnant of a moment

with each of these encounters
i press a scar i have not known
the brine musk of spent love
salting a wound that runs deep

and the moment is transformed
a tousled bed sheet       becomes a shroud
the gentle percussion of our heartbeats
scoring                a funeral march for men we did not know
our guttural sighs         sorrowful wails   howling

were we, like our encounters, unprotected?

―RJ Arkhipov