Η Δική Μου & Η Δική Σου Προοπτική

Μέσα από το φακό σου η σεκόγια με κατάπιε
σα δρυάδα. Η κάμερα έβγαλε φλας & ξέχασε.
Εγώ, από την άλλη, πρέπει να κάνω πρόβα την αφηρημάδα
μου, μνήμη τόσο αδέξια σαν άγγιγμα που πάει
αναγάπητο. Τα μάτια σου κλειδώσαν πρόσφατα
σε μια απόχρωση σκληρότερη από δέρμα. Ξέρω λατρεύεις
την απόσταση, πόσο εξομαλύνει. Διαλέγεις μία λήψη από ψηλά,
η πόλη υπό γωνίες, αφηρημένο σχέδιο, ενώ εγώ διαλέγω
κοντινές: περαστικές εκφράσεις απ’ το Broadway,
αμάραντοι να ανοίγουνε ρωγμές στο κάθε φτωχικό πλατό.
Είναι θέμα προοπτικής: εσύ να μ’ αγαπάς από ένα
τετράγωνο μακριά & εγώ να λατρεύω τους κόκκους του θορύβου
που υφαίνουνε τόσο εκφραστικά: το πρόσωπό σου.

―Άλις Φούλτον

μετάφραση: Sam Albatros

 

……………………………………………

 

Yours & Mine

Through your lens the sequoia swallowed me
like a dryad. The camera flashed & forgot.
I, on the other hand, must practice my absent-
mindedness, memory being awkward as a touch
that goes unloved. Lately your eyes have shut
down to a shade more durable than skin’s. I know you
love distance, how it smooths. You choose an aerial view,
the city angled to abstraction, while I go for the close
exposures: poorly-mounted countenances along Broadway,
the pigweed cracking each hardscrabble backlot.
It’s a matter of perspective: yours is to love me
from a block away & mine is to praise the grain-
iness that weaves expressively: your face.

―Alice Fulton