Ars Poetica
Ήθελα να πω στο βοηθό κτηνίατρου για το βίντεο με γάτες που μου ‘στειλε ο Jason
Μα αντιστάθηκα υπό τον φόβο πως θα το βρει περίεργο
Ναι είμαι πολύ μόνη
Χθες το αγόρι μου με πήρε, πάλι πιωμένος
Κι ανάμεσα από δάκρυα κουδουνιστά και εμμονές μαζί μου
Μου ούρλιαξε με μια πικρία
Που άλλος κανείς δεν είχε εναντίον μου
Και μου ‘πε πως δεν είμαι αρκετά καλή
Ίσως να μην το εννοούσε
Μα έτσι το εξέλαβα
Όταν μου είπε πως δεν είχε αξία η ζωή μου
Κι ότι το έργο μου είναι έργο της ελίτ.
Λέω πως θέλω να σώσω τον κόσμο μα στ’ αλήθεια
Θέλω να γράφω ποιήματα όλη μέρα
Θέλω να ξυπνάω, να γράφω ποιήματα, να κοιμάμαι,
Να γράφω ποιήματα στον ύπνο μου
Να φτιάχνω ποιήματα ονείρων
Να φτιάξω το σώμα μου ποίημα μ’ όμορφα ρούχα
Θέλω το πρόσωπό μου να είναι ποίημα
Έμαθα μόλις πως να βάζω
Eyeliner στις γωνίες των ματιών μου για να φαίνονται μεγαλύτερα
Υπάρχει μια ρομαντική εγκατάλειψη πάντα εντός μου
Θέλω να αισθάνομαι τρόμο για τους άλλους
Μπορώ να τον αισθάνομαι μέσα από τραγούδια
Μόνο μέσα από τα τραγούδια μπορώ να συνοψίσω τόσες λέξεις σε τόσες λίγες
Όπως όταν είπε ότι δεν είμαι αρκετά καλή
Δεν είμαι αρκετά καλή
Στόχος δεν είναι να είσαι καλή πλέον
Να συνεχίζεις να πιστεύεις σε πράγματα
Αυτός είναι ο στόχος.
―Ντοροθία Λάσκι
μετάφραση: Sam Albatros
……………………………………………
Ars Poetica
I wanted to tell the veterinary assistant about the cat video Jason sent me
But I resisted for fear she’d think it strange
I am very lonely
Yesterday my boyfriend called me, drunk again
And interspersed between ringing tears and clinginess
He screamed at me with a kind of bitterness
No other human had before to my ears
And told me that I was no good
Well maybe he didn’t mean that
But that is what I heard
When he told me my life was not worthwhile
And my life’s work the work of the elite.
I say I want to save the world but really
I want to write poems all day
I want to rise, write poems, go to sleep,
Write poems in my sleep
Make my dreams poems
Make my body a poem with beautiful clothes
I want my face to be a poem
I have just learned how to apply
Eyeliner to the corners of my eyes to make them appear wide
There is a romantic abandon in me always
I want to feel the dread for others
I can feel it through song
Only through song am I able to sum up so many words into a few
Like when he said I am no good
I am no good
Goodness is not the point anymore
Holding on to things
Now that’s the point
―Dorothea Lasky