Duplex
Ξεκινώ μιλώντας για αγάπη, ελπίζοντας να καταλήξω εκεί.
Δε θέλω να γίνω ένα άσχημο πτώμα.
Δε θέλω να γίνω ένα άσχημο πτώμα
Γεμάτο φάρμακα που αλλοιώνονται στον ήλιο.
Κάποια απ’ τα φάρμακά μου αλλοιώνονται στον ήλιο
Κάποιοι από εμάς δε χρειάζονται κόλαση για να ‘ναι καλοί.
Όσοι χρειάζονται λιγότερα, χρειάζονται κόλαση για να ‘ναι καλοί
Ποια τα συμπτώματα της ασθένειάς σου;
Ιδού ένα σύμπτωμα τη δικής μου ασθένειας:
Οι άντρες που μ’ αγαπούν είναι αυτοί που τους λείπω.
Οι άντρες που με αφήνουν είναι αυτοί που τους λείπω
Στο όνειρο όπου είμαι νησί.
Στο όνειρο όπου είμαι νησί,
Γίνομαι πράσινος από ελπίδα. Εκεί θα ήθελα να καταλήξω.
μετάφραση: Sam Albatros
……………………………………………
……………………………………………
Duplex
I begin with love, hoping to end there.
I don’t want to leave a messy corpse.
I don’t want to leave a messy corpse
Full of medicines that turn in the sun.
Some of my medicines turn in the sun.
Some of us don’t need hell to be good.
Those who need most, need hell to be good.
What are the symptoms of your sickness?
Here is one symptom of my sickness:
Men who love me are men who miss me.
Men who leave me are men who miss me
In the dream where I am an island.
In the dream where I am an island,
I grow green with hope. I’d like to end there.
―Jericho Brown
*
Ο Iός
Ονομασμένος μη ανιχνεύσιμος, δεν μπορώ να σκοτώσω
Τους ανθρώπους που αγγίζω, και δεν μπορώ
Να θολώσω τον τρόπο που βλέπεις
Τους πανσέδες* που φύτεψες
Έξω από το παράθυρο, θέλω να πω
Δεν μπορώ να σκοτώσω τους πανσέδες μα θέλω.
Θέλω να τους δω νεκρούς, θέλω εγώ
Να τους σκοτώσω. Θέλω να δώσεις βάση
Στο ότι είμαι ακόμα εδώ
Μόλις κάτω απ’ το δέρμα σου, μέσα σε
Κάθε όργανο
Όπως μαζεύεται θυμός μέσα σε κάποιον
Που μελετά την ιστορία της σκλαβιάς του.
Αν δεν μπορώ να σε
Σκοτώσω, τότε θα
Σε εκνευρίσω. Κοίτα. Κοίτα
Ξανά: δείξε μου πάλι τι χρώμα
Έχουνε οι πανσέδες σου τώρα.
μετάφραση: Sam Albatros
*pansy, στα αγγλικά χρησιμοποιείται ως συνώνυμο του «αδερφή»
……………………………………………
The Virus
Dubbed undetectable, I can’t kill
The people you touch, and I can’t
Blur your view
Of the pansies you’ve planted
Outside the window, meaning
I can’t kill the pansies, but I want to.
I want them dying, and I want
To do the killing. I want you
To heed that I’m still here
Just beneath your skin and in
Each organ
The way anger dwells in a man
Who studies the history of his nation.
If I can’t leave you
Dead, I’ll have
You vexed. Look. Look
Again: show me the color
Of your flowers now.
*
Ακούστε το ποίημα
Αγαπητέ Δόκτορα Φρανκενστάιν
Ξέρω κι εγώ την τέχνη της κατασκευής ανδρών
μες στο ημίφως από θραύσματα
Καθώς ο διάολος θα με πάρει αν δεν
Πέσει κεραυνός όταν ξεχνάω ότι ένας
Ίσως έχει ενός κλέφτη τον αντίχειρα,
Άλλος, το χέρι δολοφόνου,
Βλέπω τους άνδρες που έφτιαξα να φεύγουν
Σαν μια ιδέα που ‘θελα να καταγράψω
Σαν ένα όχημα που κόλλησε
Στην όπισθεν, όπως το τέρας
Που συνάντησε ο θεός όταν ο
Αδάμ τα ζώα ονομάτισε και διεκδίκησε την
Εύα, γυρνώντας προς το μέρος της από τους ουρανούς
Σαν να ‘τανε δική του
Για να τρέξουν. Τίποτα απ’ όσα είπε δε δαμάζονταν.
Τέχνη καμιά. Ούτε εν σοφία. Καμιά κατάσταση
στα χέρια του που πήρε ή στα χέρια σου ή στα δικά μου,
Τίποτα απ’ όσα φτιάχνουμε δεν μας ανήκει.
―Τζέρικο Μπράουν
……………………………………………
Dear Dr. Frankenstein
I, too, know the science of building men
Out of fragments in little light
Where I’ll be damned if lightning don’t
Strike as I forget one
May have a thief’s thumb,
Another, a murderer’s arm,
And watch the men I’ve made leave
Like an idea I meant to write down,
Like a vehicle stuck
In reverse, like the monster
God came to know the moment
Adam named animals and claimed
Eve, turning from heaven to her
As if she was his
To run. No word he said could be tamed.
No science. No design. Nothing taken
Gently into his hand or your hand or mine,
Nothing we erect is our own.
―Jericho Brown