ΟΝΕΙΡΕΥΟΜΑΙ ΑΛΟΓΑ ΝΑ ΤΡΩΝΕ ΜΠΑΤΣΟΥΣ
ονειρεύομαι άλογα να τρώνε μπάτσους
τόση ελπίδα έχω για το μέλλον
ή μάλλον όχι δεν έχω
ποιο ξέρει τι ήχους κάνει ένα κεφάλι που κοιμάται
ο μπαμπάς μου ήταν δαίμονας όπως κι ο ένστολος λευκός άντρας
που τον κακοποιούσε επειδή διέπραξε το έγκλημα να είναι έγχρωμος
υπάρχουν δαίμονες παντού
είπε ο μπαμπάς
και είχε δίκιο, όμως, όχι για αυτό που εννοούσε
ο ουρανός του σαν μπερναντίνο ένα εξαιρετικό μπλε όταν άρχισε να φυσάει
όλοι οι φράχτες και οι κάδοι και το νέφος σκορπιστήκαν
και τα βουνά πήραν φωτιά τη μέρα εκείνη
ανυπομονούσα να πεθάνω ή να σκοτωθώ
το γυναικείο σώμα μου εγκλωβισμένο σ’ ένα όνειρο
ανυπομονούσα να ξυπνήσω
και να ιππεύσω προς το ηλιοβασίλεμα
δεν υπάρχουν πολλά καινούργια πράγματα πλέον
η ίδια βία καταπίνει τον εαυτό της και φτιάχνει σώματα
κι ονόματα για σώματά
ονομάζω το σώμα μου κορίτσι των ονείρων μου
ονομάζω το σώμα μου εγγύτητα
ονομάζω το σώμα μου όλο ελπίδα παρά όσα συμβαίνουν
ονομάζω το σώμα μου νεκρό κορίτσι που δεν έχει πεθάνει ακόμα
ελπίζω να επιστρέψω ως ελέφαντας
ελπίζω όλη η ανθρωπότητα να επιστρέψει ως ζώα
και να φάμε όσο θέλουμε
ελπίζω όλα να πάρουμε αυτό που μας αξίζει
―Τζένιφερ Εσπινόζα
μετάφραση: Sam Albatros
……………………………………………
I DREAM OF HORSES EATING COPS
i dream of horses eating cops
i have so much hope for the future
or no i don’t
who knows the sound a head makes when it is asleep
my dad was a demon but so was the white man in uniform
who harassed him for the crime of being brown
there are demons everywhere
dad said
and he was right but not in the way he meant it
the sky over san bernardino was a brilliant blue when the winds kicked in
all the fences and trash cans and smog scattered themselves
and the mountains were on fire every day
i couldn’t wait to die or be killed
my woman body trapped in a dream
i couldn’t wait to wake up
and ride off into the sunset
but there isn’t much that’s new anywhere
the same violence swallows itself and produces bodies
and names for bodies
i name my body girl of my dreams
i name my body proximity
i name my body full of hope despite everything
i name my body dead girl who hasn’t died yet
i hope i come back as an elephant
i hope we all come back as animals
and eat our fill
i hope everyone gets everything they deserve
―J. Jennifer Espinoza
*
Tα Πράγματα Στοιχειώνουν
Μια έρημος η καλιφόρνια κι εγώ μία γυναίκα μέσα σε αυτό.
Μπροστά ο δρόμος γέρνει πλάγια και κλυδωνίζομαι μέσα
στον εαυτό μου.
Είμαι γεμάτη συναισθήματα αρνητικά, άσχημες σκέψεις
κι εφιάλτες
τόση πολλή ανείπωτη αγάπη
Είναι ο Ερμής ανάδρομος; ρωτάει κάποιο.
Κάποιο απαντάει, Όχι, πως είναι κάτι άλλο
κάτι ωστόσο σαν κι αυτό. Κάτι ωστόσο σαν κι αυτό.
Αυτό μάλλον θα είναι τ’ όνομά μου.
Όταν ρωτάς αν είμαι πράγματι γυναίκα, πλάσμα
ανθρώπινο,
μία ταυτότητα συνεκτική, θα απαντήσω Όχι, πως είμαι
κάτι άλλο
κάτι ωστόσο σαν κι αυτό.
Μία πραγματική πολίτης του πλανήτη γη κλείνει τα μάτια,
αυτοπροσδιορίζεται μπρος στον καθρέφτη.
Ένας καλός άνθρωπος δίνει και δεν ζητάει τίποτα
για αντάλλαγμα.
Δίνω και ζητώ μονάχα ένα πράγμα—
Άκου με. Άκου με. Άκου με. Άκου με. Άκου με.
Άκου με. Κράτα το βάρος της φωνής μου, μην
ξεχνάς—
τα πράγματα στοιχειώνουν. Τα πράγματα υπάρχουνε
ακόμα και αφού τα δολοφονήσουν
―Τζένιφερ Εσπινόζα
μετάφραση: Sam Albatros
……………………………………………
Things Haunt
California is a desert and I am a woman inside it.
The road ahead bends sideways and I lurch within myself.
I’m full of ugly feelings, awful thoughts, bad dreams
of doom, and so much love left unspoken.
Is mercury in retrograde? someone asks.
Someone answers, No, it’s something else
like that though. Something else like that.
That should be my name.
When you ask me am I really a woman, a human being,
a coherent identity, I’ll say No, I’m something else
like that though.
A true citizen of planet earth closes their eyes
and says what they are before the mirror.
A good person gives and asks for nothing in return.
I give and I ask for only one thing—
Hear me. Hear me. Hear me. Hear me. Hear me.
Hear me. Bear the weight of my voice and don’t forget—
things haunt. Things exist long after they are killed.
―J. Jennifer Espinoza
*
Δεν Χρειάζεται να Γράψεις το Καλύτερο Ποίημα του Κόσμου
Δεν χρειάζεται να γράψεις το καλύτερο ποίημα του κόσμου
Μπορείς να φτιάχνεις χάος και να μαλακίζεσαι
με λέξεις κι όνειρα και συναισθήματα
Σε ένα ποίημα μπορείς να αφήσεις πίσω το σώμα σου
και να γίνεις ένα νέο σώμα
Σε ένα ποίημα μπορείς να αποσυναρμολογήσεις μια πόλη
να την αφήσεις συντρίμμια και κανείς δεν θα πει τίποτα
γιατί σε ένα ποίημα όλα αλλάζουνε συνέχεια
από την ύπαρξη στο τίποτα
Χαρά και τρόμος Τρέλα και σταθερότητα
Εσύ, το πλάσμα που γράφει, φαινομενικά πλάσμα ανθρώπινο
που προσπαθεί να παραμείνει ζωντανό
σε ένα έρημο μέρος
γεμάτο μίσος, θλίψη, αναμνήσεις χαρούμενης άγνοιας
Σε ένα ποίημα μπορείς να επιστρέψεις σε οποιαδήποτε κατάσταση
ή να φτιάξεις μία νέα, έστω για μια στιγμή
και δεν χρειάζεται το ποίημα να είναι καλό! Όχι! Ποιος
αποφασίζει τι κάνει ένα ποίημα καλό βασικά;
Άλλοι ποιητές; Η ακαδημία; Ο καπιταλισμός; Να παν να γαμηθούν—
γράφε απλά λέξεις και μη σταματάς
μέχρι να ξεχάσεις ακόμα και τι είναι ποίημα
κι έπειτα πήγαινε στάσου στο φως και πάρε μια ανάσα
ή μην παίρνεις
τι με νοιάζει
Τι είμαι εγώ για να σου πω τι να κάνεις;
Τι είναι όποιος ποιητοτέτοιος / προφέσορας / εκδοτικό βαμπίρ
για να σου πει τι να κάνεις;
Γράψε την αλήθεια σου Γράψε ένα ψέμα
Άπλωσε το σώμα της αγάπης σου επάνω στη σελίδα
Επάνω στην οθόνη
Ό,τι θέλεις
Μην ακούς κανέναν που η δύναμή του εξαρτάται
απ’ τη σιωπή σου.
―Τζένιφερ Εσπινόζα
μετάφραση: Sam Albatros
……………………………………………
―J. Jennifer Espinoza