διάσωση

Έμαθα να χρειάζομαι το σώμα
πέρασα χρόνια προσπαθώντας να το ελευθερώσω απ’ τον κόσμο

έμαθα να λατρεύω τον ωχρό επαναστατικό του ύμνο
παραμορφωμένο από ζέστη στοιχειών, κουβαλήθηκα, κουβαλήθηκα

από όλους τους πιστούς νεκρούς μου. Έμαθα
να σέρνομαι πίσω στην ερημιά

να ρωτάω, να τρώω, να εμβαθύνω στην τρυφερότητά σου.
Ας είναι εδώ που επιτρέπω συγχώρεση

να ξέρω τ’ όνομά σου, να αφήσω πίσω τα σκληρότερά μας χρόνια
εκεί & όπως τα χρειαζόμαστε περισσότερο—

πίσω & αφώτιστα.

 

……………………………………………

 

salvage

I have learned to need the body
I spent years trying to rid the world of

have learned to cherish its pale rebel hymn
warped by ghost heat, carried, carried

by all my loyal dead. I have learned
to crawl backward into the wilderness

to ask, to eat, to steep in your gentleness.
Let this be where I permit forgiveness

to know your name, to leave our cruelest years
where & how we need them most—

behind & unlit.

**

 

η αμμοδόχος

για τη Λίσα ή τη Λόρι

Αγκαλιαζόμασταν / στα σιωπηλά / στόμα με στόμα / αίμα & κεραυνός να τσουρουφλίζουν το γρασίδι / Πίσω από το υπόστεγο / ήμουν στα ψεύτικα ο σύζυγός της / ο αγριάνθρωπος κουβαλητής / που έπνιγε τη σάρκα της / στα προβληματικά μου χέρια / κρατώντας προς τα πίσω το κεφάλι της / για να τη γλύψω / απ’ το λαιμό ως το αυτί / με πάθος ξέφρενο / Εκείνη την αγάπη / που έμαθα από ταινίες / & τι φως πλημμύριζε τον αέρα / τρίβοντας τη φαλακρή λεκάνη μου με τη δική της / αίμα που ωριμάζει σε άλμη / χαράσσοντας επάνω στο τριφύλλι μια τρύπα που μοιάζει με κορίτσι; / Κάθε απόγευμα γινόμουνα θεός που εφεύρισκε ξανά τον ουρανό / πλαστογραφώντας τέλεια το σεξ πάνω απ’ τα ρούχα / τη ρώτησα Who’s your daddy? πριν γίνει της μοδός / Με το που το κουδούνι χτύπησε / την άφησα ελεύθερη / στην ήσυχη ξε-άγρια φύση / στο όχι-άλλο-πια-δική-μου / σε παχουλά λευκά σωληνάρια από οδοντόκρεμα μέντα / & τραγούδια για τον Χριστό / Από την άκρη του δωματίου / έβλεπα τη νυφούλα μου / να χαριεντίζεται / μ’ αληθινά αγόρια / & ήξερα ότι θα σκότωνα για αυτή / γεώτρηση του όποιου σώματος στη γη / αγόρι μες στην Πολαρόιντ / ένα αγαλματίδιο αηδιαστικό / Το άσπρο άλογο της αρρενωπότητας αντιδρούσε εκ των έσω / δάγκωσα τα χείλη μου & έκανα ό,τι μου έλεγαν / Μετά το σχολείο / ήθελα / να την πιάσω από το χέρι / εκείνη πάντα ήθελε διαζύγιο / Όταν τα μεγαλύτερα παιδιά με ακολούθησαν στον δρόμο για το σπίτι / και με φωνάζανε / λεσβία / ανωμαλάρα / βρωμομεξικανή /& πλακομούνα / με το κεφάλι μου ψηλά τους προκαλούσα να παλέψουμε / κάθε φορά / & γιατί όχι; / Γιατί να μην / όλοι γνωρίζαμε / ότι ποτέ μου δεν θα / κέρδιζα / σε οτιδήποτε.

―Ρέιτσελ ΜακΚίμπενς

 

……………………………………………

 

the sandbox

for Lisa or Laurie

We held each other / in silence / mouth against mouth / blood & thunder scorching the grass / Behind the shed / I played the husband / brutish breadwinner / choking her flesh / in my troubled hands / pulling her head back / to lick / from neck to ear / in frenzied thrill / The kind of love / I learned from movies / & what light swamped the air / as I shoved my bald pelvis into hers / blood ripening into wolf brine / burning a girl-shaped hole in the clover? / Every afternoon I became a god reinventing sky / expert forger of the dry hump / I asked Who’s your daddy? before that was even a thing / Once the recess bell rang / I released her back / into the quiet unwild / to no-longer-mine / to fat white tubs of minty paste / & songs about Jesus / From across the room / I watched my bride / make eyes / with the real boys / & knew I could kill for her / drill a body down into the earth / boy in the Polaroid / a grisly figurine / The white horse of masculinity bucking wild on the inside / I bit my lip & did as I was told / After school / I wanted / to hold her hand / she always wanted a divorce / When the big kids followed me home / calling me / lesbo / homo / wetback / faggot / I held my chin out & challenged to fight them all / every time / & why not? / Might as well / we all knew / I would never / win / anything.

―Rachel McKibbens