Ο γιος μου είναι γκέι

Ο γιος μου είναι γκέι.
Σήμερα το πρωί, με τη χωρίστρα του στο πλάι, φορούσε ένα πουλόβερ στη μέση σφιχτό,
ένα τζιν κολλητό.
Κοκέτης, αλλόκοτος, ντυμένος σαν λατέρνα.
Φανταστείτε τον τελευταίο του νεωτερισμό, μετά το τατού,
το πίρσινγκ στη μύτη:
μια γραβάτα με παγέτες.

Ο γιός μου είναι εύθυμος και γκέι.[1]
Του αρέσουν τα πόστερ με πυροσβέστες, οι γλυκόξινες σάλτσες
ο προπονητής του της γυμναστικής.
Η ζωή. Η ποίηση.
Απ’ αυτήν που κάνει να δονούνται, απ’ αυτήν που κάνει να σείονται οι
πίσω αυλές της ανθρωπιάς μας.
Και της ρουτίνας μας η σύνταξη να ξεχαρβαλώνεται σ’ ένα χορό τριπαρισμένο.
Και του Grevisse η γραμματική να συσπάται σε μικρά αεροπλάνα από χαρτί.
Η ζωή. Η ποίηση.

Ο γιος μου είναι γκέι.
Έμαθε ότι, απ’ το γυμνάσιο κι ώς το λύκειο,
οι πρωτεργάτες των σκιών, οι αριθμοί ακόλουθοι λατρεύουν
να καταδιώκουν το θηραματάκι.
Τους κοκκινομάλληδες που βρωμάνε, τους φτωχούς που ζέχνουν, τις χοντρές
που ιδρώνουν και τους χέστηδες.
Τις αδερφές που τις πιπώνουν, τις κραγμένες που τριγκάρονται, τους κοκέτηδες πουστράκους,
αλλόκοτοι, ντυμένοι σαν λατέρνες.
Είναι το σουίνγκ των ομαδικών τάφων!
Να σε ξυλοφορτώνουν, να σε ξεφτιλίζουν, να σε παρενοχλούν, χωρίς να το εκμυστηρεύεσαι!
Ποτέ, ποτέ, ποτέ, ποτέ!
Να σε ξυλοφορτώνουν, να σε ξεφτιλίζουν, να σε παρενοχλούν, χωρίς να το καρφώνεις!
Ποτέ, ποτέ, ποτέ, ποτέ!

Ο γιος μου είναι γκέι.
Και σήμερα το πρωί, εξουθενωμένος,
παρά, παρά, παρά, παρά,
δεν μπόρεσε πια εκεί να επιστρέψει.
Και σήμερα το πρωί, στη σοφίτα,
χαμένος, κρεμασμένος,
ο γιος μου, με τη χωρίστρα του στο πλάι, φορούσε ένα σακάκι στη μέση σφιχτό,
ένα τζιν κολλητό.
Κοκέτης, αλλόκοτος, ντυμένος σαν λατέρνα,
Φανταστείτε τον τελευταίο του νεωτερισμό, μετά το τατού,
το πίρσινγκ στη μύτη,
σαν μια τελευταία επιθυμία:
μια γραβάτα με παγέτες.
Μια γραβάτα με παγέτες που, πιστεύω αλήθεια, άνηκε σ’ εμένα.

Μια γραβάτα με παγέτες πολύ καλά δεμένη, πολύ καλά σφιγμένη,
γύρω απ’ το λαιμό, στριφογυρισμένη.
Μια γραβάτα με παγέτες,
απ’ αυτήν που κάνει να δονούνται,
απ’ αυτήν που κάνει να σείονται
οι πίσω αυλές της ανθρωπιάς μας.

μετάφραση: Billie Mitsikakos

[1] Στο πρωτότυπο: «gai», ομόηχο του «gay».

 

……………………………………………

 

―Lisette Lombé